Zuider eiland

Het zuider eiland

De Ferry van Wellington naar Picton doet er 3 1/2 uur over en is , zeker bij aankomst in Picton heel mooi. Prachtige stranden en helder blauw water.
In Picton hebben we 2 dagen gewandeld, eerst de Snout trail en daarna een deel van de Queen Charlotte trail. Beide hele mooie wandelingen met prachtige uitzichten . Onderweg lekker in de zon geluncht.
Na Picton door naar het Abel Tasman park, waar we in Pohara in een prachtige lodge hebben gelogeerd, the Bay view lodge, gerund door een Belgisch echtpaar, dat na een carrière in de fotografie het roer heeft omgegooid. Heel luxe met uitzicht op de golden bay.
We hebben een middag op zee gekayakt. Heel gaaf om te doen, samen in een kayak met voet stuur. De wind was vrij sterk waardoor de golven af en toe best hoog waren. Best wel spannend voor deze beginnende kayakkers. But we did it!
Met de auto zijn we eerst naar Wharariki Beach en vervolgens naar Farewell split gereden en hebben daar hele mooie wandelingen gemaakt op het strand. Het meest mooie en bijzondere strand dat we ooit hebben gezien is dat van Wharariki Beach. Zo uitgestrekt en met veel rotsformaties en prachtig wit zand. Op een gegeven moment konden we niet verder lopen en hebben we 30 minuten op een rots gewacht totdat het water verder was teruggelopen en we verder konden. Het is hier heel belangrijk om het getij in de gaten te houden als je gaat lopen. De wandelingen door het estuarium zijn prachtig.
Er spoelen hier elk jaar honderden walvissen aan en afgelopen week was het weer raak. We kwamen op het strand een groep van 13 dode walvissen tegen. Heel luguber. Ik dacht even dat ze niet echt waren. Ze lijken van zwart rubber en ik moest ze aaien om te voelen of ze echt waren. We konden er gewoon omheen lopen en ze aanraken. Hoef je in Nederland niet te proberen, dan gaat er meteen een hek om heen en wordt iedereen tegen gehouden. Deze hadden de stranding niet overleefd, maar een paar km verder op lagen er nog eens 78(!!!) die nog wel leefden. Met man en macht wordt dan geprobeerd om ze bij vloed weer vlot te trekken. Tot die tijd houden vrijwilligers ze nat en koel. Het schijnt dat de walvissen door de vele plezier vaartuigen in de buurt, o.a. Abel Tasman National Park het spoor kwijt raken, aanspoelen en volkomen gedesoriënteerd zijn. Ze worden vlot getrokken, maar kunnen ook zo maarde volgende dag weer aanspoelen.
We hebben geluk met het weer, het is echt fantastisch strand weer en we genieten hier volop van. Het water is niet zo warm als in Myanmar, maar wel nog steeds heel aangenaam.
Volgende bestemming was Blenheim, streek Marlborough, bekend door de vele wineries. We hebben fietsen gehuurd en zijn wijn gaan proeven. Hier komen goede Sauvignon Blancs, Chardonnays en Pinot Gris vandaan. Errug lekker. Goed om dit te doen op de fiets. A